چکیده
كم كاري، غلط كاري و ولنگاري فرهنگي به مرور تبديل به واژه هايي آشنا در مديريت فرهنگي كشور شده اند. يكي از معضلات موجود در عرصه فرهنگي كشور اتكاي كامل و واگذاري مسئوليت امور فرهنگي بر عهده نهادهاي دولتي و عمومي كشور است. اين نظريه امري باعث شده است تا فعاليتهاي خودجوش فرهنگي نتوانند فرصتي براي عرض اندام در كشور داشته و نوآوري ها و ايتكارات فرهنگي جوانان مومن انقلابي نهفته باقي بماند. علاوه بر اين تاكيد سياستهاي موجود در عرصه هاي مختلف از جمله اسناد بالادستي كشور واگذاري فعاليتهايي را كه بر عهده دولت و نهادهاي عمومي كشور است مورد خطاب قرار مي دهد. با اين حال نظامي جامع و فرايندي مشخص براي اين امر وجود ندارد.
يكي از اشكالي كه مي تواند باعث مشاركت مردمي و جنبش ايشان در زمينه فرهنگي ( و هر زمينه اقتصادي و توسعه اي گردد)، بحث فعاليتهاي نوپا و به اصطلاح استارت آپ است. استارت آپ ها در دهه هاي اخير در سطح جهاني و در سالهاي اخير در ايران در حال رشد بوده و به دليل ارزش افزوده زيادي كه به همراه دارند، مورد توجه زمينه هاي گوناگون قرار گرفته اند. با توجه به بحث مشاركت مردمي و حركتهاي خودجوش مردمي و نيز فعاليتهاي نوآورانه با قابليت ارزش افزوده بالا در جنبه هاي اجتماعي، اقتصادي و … كه استارتاپ ناميده مي شوند، ارتباط اين دو در اين گزارش بررسي شده است. بر همين اساس در اين گزارش بر آن هستيم تا با بررسي جوانب فرهنگي، تجاري و قانوني اين حوزه، امكان شكل گيري فعاليتهاي خودجوش مردمي در حوزه فرهنگ را در مدل استارتاپي را بررسي نموده و به مسائل اين مدل را بپردازیم. همچنین با بررسي حركتهاي خودجوش مردمي در حوزه فرهنگ و بررسي استارتاپ ها به عنوان يك مدل بالقوه در حوزه حمايت از حركتهاي خودجوش مردمي فرهنگي امكان تعريف برخي از فعاليتهاي فرهنگي در قالب استارتاپ فرهنگي را بررسي نموده و موانع و راهبردهاي موجود در اين راه را شناسايي نماييم.
واژگان کلیدی:استارتاپ، حرکتهای خودجوش مردمی فرهنگی، استارتاپ های فرهنگی.
){kind=link}
بدون دیدگاه